Two Ladies

Film eleştirisi yapmayacağım, sadece gevezelik niyetim, burası bunun için var biraz.

Cabaret'i izlediniz mi? 

Ben ilk seferinde sanıyorum 10 yaşındaydım da kanalı değiştirmiştim ama ikinci seferinde 13-14  yaşlarında bir ergen olarak bir cumartesi akşamında denk geldim. Film benim için iç kaynatıcıydı ama  tüm film boyunca hep bir korkuyla izlemiştim o ilk seferinde. Pek anlamasam da Naziler benim 7-9 yaş arası kabus görme sebeplerimdendir. Joel Grey filmdeki en muhteşem karaktere sahiptir garip bir şekilde zira apaçık koyu bir Nazi bence "Host" ve bu da bir şekilde belli ediliyor. 

Liza Minelli ... Sanırım onun hakkında burada bir şey yazmayacağım. Neden mi? Şimdi değil bence.

Film boyunca şarkılardan öte gelen o yumuşak geçiş ve hissettirilen hava aslında bir halkın nasıl bir çılgınlığın içine sürüklenebildiğinin göstergesi.Tekrarlanabilirliği gayet yüksek bir döngü bu. Bence filmi en korkunç kılan şey tutup Nazilerin ne korkunç olduğunu anlatmaktansa, bize Nazilerin ne kadar basit olduğunu anlatması. Bence yönetmenin en doğru seçimi bu. Üçlü gezileri sırasında bir festival alanında bu duruma gayet güzel bir şekilde şahit oluyor ve ne kadar da güzel göz ardı ediliyor gerçek zira durdurulabilir bir heyecan olamayan ama ona benzetilen bir 'açlık-coşku-nefret-hırs-aptallık-beyin tutulması'ndansa , kendi inandıkları (İngiliz Beyefendi hariç) daha inanılası kalıyor onlar için. 

Erotizm ise filmde, dönemiyle harmanlanmış. "Christopher and His Kind" bu konuda doğası gereği daha cesur olsa da burada sözler ve hareketler olması gerektiği kadar açık; semboller ise eğlenceli. Takma kirpikler, uçuk makyajlar...

Filmi analiz etmiyor olmak gibi bir tembelliğin en güzel tarafı istediğim  zaman bitirebilecek olmam.

İstanbul sıcak ama rüzgarlı, çok güzel yani; bir de akşam yemeğim mideme oturdu.

İyi kalın ve kendinize merhametli davranın.