Gerek Var Mı Ki?

Size kendimle ilgili bir şey anlatayım çok kısa;

İnsanların sürekli sorduğu şeyler oluyor bana, garip bir şekilde soranlar ne kadar farklı olsa da sorular hep aynı kalıyor. "Mesleğini nasıl bu kadar seviyorsun?" veya " Almancayı neden bu kadar seviyorsun?" ve en sıkıcılarından biri "Olaylara bu kadar tutkulu bakmadan olmaz mı?" vs. vs.

Çok basit, hayatım herkesin hayatının olabileceği veya olduğu kadar sıkıcı, bunaltıcı ve yorucu. Belki bir kanserle mücadele etmiyorum ama benim de korkunç korkularım ve hayal etmeye korktuğum uzak hayallerim var ve ayrıca yaşamak zorundayım. Bütün bunların arasında ben sadece yapmayı sevdiğim şeyleri çok seviyorum. Benim için organik kimya dersine girmek gerçekten dinlendirici, milyonuncu defa Harry Potter'ı okumak da öyle mesela. Yapmak zorunda bırakıldığım şeylerden nefret ediyorum ama isteyerek yaptığım şeylerin hayali ile yaşamanın bir yolunu da buluyorum. Hayatım nerede son bulur bilemem ama bildiklerimi yapmaya devam edeceğim ve bu da benim gerçek hayat hikayem.

En azından şimdilik.

Asla Unutmayın Bu Gerçeği!!

Hüzünlü cumartesiler herkese,,, halbuki Aralık daha güzel bir ay olmalıydı.

Wo ist der Schnee vom vergangenen Jahr?

Klasik bir İstanbul sabahı daha bugün bizimleydi. Soğuk, rüzgarlı bir Kasım sabahı.  Hani tüm şu şehir trafiğine falan alışığız ama bugün tramvay ve metrobüs biraz daha çileliydi. Özellikle Zeytinburnu'ndaki durakta metrobüsler,binilecek kıvamda olanlar dahi, ardı ardına durmadılar! Sabah 7, zaten etraf işine yetişmek isteyen insanlarla dolu, durak iyice kabarıverdi.

Okula gidiş sıkıntılı ama bugün labda gayet huzurluydum. Benden başka kimse yoktu, bir ara karşı labdan bir arkadaşım uğradı ben ekstraksiyon yaparken sohbet ettik. Yine de feci sakardım bugün, bir şeyler kırmadan gün bittiği için şanslıyım. 

Bir de yaşlanıyorum galiba. 
Biliyor musunuz, bilmiyorum ama 90 doğumluyum ve bu geçen gün 87'li bir kızı çok şaşırttı. "Oha daha büyük gösteriyorsuuun!" dedi bana! Menopoz triplerine elbette gerek yok lakin bu acilen kilo vermem gerektiğini gösteriyor ama bu da ayrıca zor benim için.

Geçen geçerken, uğraştıklarımızla kaybettiğimiz vakitte yapmak istediklerimiz sanırım daha çok yakıyor zira birikiyorlar. kısaca her sene o karlar eriyor :)

Ben birazcık uzanayım, belki uyursam sabaha bağlanırım.

Kitaplı Kargalar

Buraya yazı yazmak gibi bir arzum yoktu, belki birilerine ayıp oluyordur belki olmuyordur. Uzun zamandır böylesine alışveriş yapmamıştım ve uzun zamandır bu kadar sinirlenmemiştim. Önce sinirlendim. Yani cuma günü ve öncesindeki perşembe. Birileri gelip benim mekanımdaki bazı şeyleri fütursuzca değiştirmeye kalkınca ve bu insanlar hayatımdaki yeniler olunca kendimi zapt etmeyi tahayyül dahi etmiyorum. Canlarını yakabilirim.

Sonrasında Tüyap başladı tabii. Astım hastası olarak o kadar yolu tozlu ve kapalı bir alanda, ayakta geçirince biraz yamuldum ama değerdi. YKY ve NTV beni en çok mutlu edenler oldu. Can Yayınları ise taksit yapsaydı belki onlardan da 5-6 kitap daha fazla alabilirdim ama taksitsiz olunca %20 indirimin bir değeri kalmıyor. gider D&R’dan gerçek fiyatına alıp 12 taksit yaptırırım!!!


Bugün ise Fringe ve kitap günüydü. Etrafta tabii bir sürü harika karga var. Mükemmeller. Hava kapalı, soğuk. 5 gün boyunca vize yok!!!


Ve Walter’a hayran ben kitap okuyorum. Haftasonu böyle biter.

Baumhaus=Traumhaus???

Cadı Karı dediğin böyle olur!

Bir sürü kötü şeyler oldu, yaz o kadar ağır geldi ki en azından bir düzlemden kaçayım dedim, gitti , yoktum hala aynıyım, nasıl olacaksam o oldum. Dramatik olmak gibi derdim yok ama ne zaman geri baksam yazdıklarıma abartığımı düşünüyorum. Daha salim olduğum anlar geldiğinde, belki, bu mücadele tek derdim olabilir.

Derin açıklamalar yapamam Çatı'da, uzun zamandır takip ediyorsan zaten hiç öyle olmadı bilirsin :)
yoktum, sessizdim, geldim ...

Ağaç evleri düşünmek gerek. İstanbul'un göbeğinde orta gelirli bir ailenin çocuğu olarak , zırt pırt köy ziyaretleri yapsam da, hep ağaç evlere hasret kaldım. Ağaç sevmek başka oluyor ağaç aşkı başka. Dokunmadığın şeyi sevemezsin de. ağaçlara sarılmak apayrıdır. Apartmanımın önündeki ağaç doya doya sarıldığım tek ağaç kaldı hatırımda, hala da öyle.

Çocukların özel mekanları bir yetişkine veya ergene göre çok daha özel çok daha doludur. eğer büyümüş olmakla övünüyorsanız, bu yeti kuvvetle muhtemel gitmiştir elinizden. ağaç ev aşkı bir çocuk için bu yüzden çok olağan çünkü sunduğu şansların sınırı yok. Kurallar, en basit örnek, burada sadece "bana ait".



Almanca ödevim buraya sürdü beni, metin şöyle başlıyor;

"Für viele ist es ein Traum aus ihrer Kinderheit: unter dem grünen Dach eines alten Baumes aufwachen-im eigenen Baumhaus."

Hata yapabilirim, çevirmesem daha iyi :D

Yarın klasik bir İTÜ sabahı daha. Hadi bakalım,,,

Cailleach Bheur
 

Gaz

Gerginleştiğimde içimde gaz biriktiriyorum sanki yani anne tabiriyle şişiyorum ya da çok sevdiğim bir arkadaşımın tabiriyle ki kendisi tanıdığım tek aslan erkeğidir, darlanıyorum. Sınavlarım ve bir türlü veremediğim Fizik dersi bana bunu yapıyor. Mutlu yazılar yazamayıp duruyorum,

Bu aralar biraz daha umursamamazlık oyunu oynayayım dedim, Doctor Who havasındayım kısaca. Yeni bölümlerin gelmesine çok az kaldı ve 6. sezondan bile güzel olacak öyküler bizi bekliyor, sonuçta yeni bir yol arkadaşı  geliyor ve Pondlar gidiyor. Bunun bol bol gürültüsü olur. Ayrıca 50.yılına yakışan bir sezon olacaktır.

Haydi bakalım

Olayları 1

Ramazan'ın "olayı" sadece yemek değil elbet ama işin fazlasıyla odağında kalıyor;

Elbette kahve,,,

Oynamaya devam,

Zaman algımızın olayı ne? Sadece resimler mi? muhtemelen bu saatte bu konuda oldukça sığ kalacağım ama konuşacağım yine de. Anlar ve bilme takıntısı insandaki zaman sorunu olabilir belki,,, insanlarımız;sevdiklerimiz, sevmediklerimiz ama bizim olanlar ya da mekanlar, hisler...

mekanlarımız,,

Sorsam cevaplar mısınız? 

Sizce en sevdiğiniz bestecinizin/şarkıcınızın olayı ne? yorumlara gönderin, bakayım :)
İyi sabahlar oldu artık :)
Tschüs :)

Doctor Who Series 7

Yorum yapmama gerek yok ama bugün için de bir tane de yeni fragman geliyor. Bu poster her şeyi anlatıyor zaten.

Kirli Ağustos

O da var olanın ağır ağır yokluğu

Surda bir gündüz kımıldamakta

Dağılmanın beyaz organı: tuz birikintileri

Gibi bir gündüz

Kalın kabuklarını kaldırır doğa.

Düşer bir balıkçının tersi olan şey

Kirli ağustos! beni oradan oraya götüren eşya

Aklımda üç beş otel ya kalır

Ya kalmaz üç beş otel aklımda

Yalnızlığın kahverengi organı:düş birikintisi

Bir de kahverengi alevlerden yapılma.

Başka değil, yokluğu görmek için

Kirli ağustos! göz kapaklarımı da yaktım sonunda

Edip Cansever

"Nedendir bilmem, en sevdiğim şiiridir,,,"

Kapanırken,

Yaz okulunun sıkıntıları bir süredir üzerimdeyken, dün yeni birkaç şeyle ilgilenmenin verdiği rahatlığın tadına vardım. Uzun zaman sonra Deathly Hallows'dan parçalar okudum, Canterville Hortlağı'nı okumaya başladım ve odama yeni şeyler ekledim. Hedeflerimin hayatımdaki gerçek hedefler olup olmadığına karar vermem gerektiğini düşündüm, ardından da bunları düşünmememin bunları var ettiğini bir kere daha hatırladım.

Annem dağınık ve özgü bir iftar sofrası hazırlamıştı. 'Kafana göre takıl,' kıvamındaydı, kısaca tam benim günümü anlatan bir sofra.

Herkes bir şeylerden bıkmış,
Temmuzu da hayal kırıklığına uğrattım canım Ziyaretçiler, kendinize iyi bakın.
Auf Wiedersehen


Callieach Bheur

Liste

-Düşünceler
-Çay
-Sütlü Nuriye
-Yastık
-Canterville Hortlağı
-Gelmiş Bulundum
-Rezene Çayı
,,,

Ne istediniz?

Mutlu mesut sunumumu tamamlamıştım halbuki ben, gidiyordum da; nereden çıktı bu ateş?
Hastalık yüzünden ilk defa bir sunum-sınav kaçırıyorum, lütfen bu da son olsun.

Dibibib

Hayatı zevkli kılan şeyler minik omuz hareketleri gibi, bir anlık kahkaha gibi gibi şeyler değil mi?

Cidden ama hayat sıkıldığımız insanlara katlanamayacağımız kadar kısa, şu sahur vaktinde yarına yetiştireceğim bir sunum varken anca bunu söyleyebilirim size.