Bugün size yeniden İTÜ-FEB'deki biricik labarotuvarımızın ofis bölümünden yazıyorum. Enerjim normale nazaran çok daha iyi, etraftaki insanlara daha çok katlanabiliyor gibiyim, onlar da beni gözardı ediyor; en temizi.
İTÜ Sahnesi'nin yeni oyununa dün gidemedim, ilk gösterimi kaçırmış olmam çok ayıp ama feci başım ağrıyordu. Bir zamanlar içinde olduğum gruptan böyle, hızla, yabancılaşmak biraz içimi titretiyor lakin bir yandan da umusamıyor gibiyim ama iyi bir umursamama bu kötü olanlarından değil, garez yok.
Az önce yoğun bir yağmur vardı burada, gökyüzü su ile dolmuş gibiydi vee bitti. Klasik İstanbul.
Boş konuşuyorum galiba, neyse içeri kaçayım artık.
Sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder