İnsanların sürekli sorduğu şeyler oluyor bana, garip bir şekilde soranlar ne kadar farklı olsa da sorular hep aynı kalıyor. "Mesleğini nasıl bu kadar seviyorsun?" veya " Almancayı neden bu kadar seviyorsun?" ve en sıkıcılarından biri "Olaylara bu kadar tutkulu bakmadan olmaz mı?" vs. vs.
Çok basit, hayatım herkesin hayatının olabileceği veya olduğu kadar sıkıcı, bunaltıcı ve yorucu. Belki bir kanserle mücadele etmiyorum ama benim de korkunç korkularım ve hayal etmeye korktuğum uzak hayallerim var ve ayrıca yaşamak zorundayım. Bütün bunların arasında ben sadece yapmayı sevdiğim şeyleri çok seviyorum. Benim için organik kimya dersine girmek gerçekten dinlendirici, milyonuncu defa Harry Potter'ı okumak da öyle mesela. Yapmak zorunda bırakıldığım şeylerden nefret ediyorum ama isteyerek yaptığım şeylerin hayali ile yaşamanın bir yolunu da buluyorum. Hayatım nerede son bulur bilemem ama bildiklerimi yapmaya devam edeceğim ve bu da benim gerçek hayat hikayem.
En azından şimdilik.
En azından şimdilik.
